Drogi Bracie Aloisie,

Grupie młodych z Turynu, którzy biorą udział w spotkaniu europejskim w Bazylei, powierzamy to przesłanie dla Ciebie i wszystkich braci Wspólnoty.

Życie ekumeniczne Turynu i otaczającego go regionu ma swoje głębokie korzenie i jest we Włoszech czymś wyjątkowym. Oprócz Kościoła Katolickiego, od wieków obecny jest tu Kościół Waldensów, a w kolejnych stuleciach dołączyły Kościół Baptystów, Kościół Luterański, Kościół Adwentystów Dnia Siódmego oraz inne, młodsze wspólnoty ewangelikalne. Wskutek międzynarodowych przepływów migracyjnych, pojawiły się również Kościoły prawosławne: Kościół Koptyjski, Etiopski Kościół Prawosławny, Grecki Kościół Prawosławny Patriarchatu Konstantynopolitańskiego, Rumuński Kościół Prawosławny oraz Rosyjski Kościół Prawosławny.

Na początku lat sześćdziesiątych miały miejsce pierwsze kontakty i spotkania studyjne między księżmi i pastorami, a po nich w latach siedemdziesiątych pojawiły się inicjatywy ekumeniczne, proponowane gównie przez Sekretariat ds. Działań Ekumenicznych. Od lat dziewięćdziesiątych do dnia dzisiejszego katolicko-protestancka komisja ekumeniczna oraz wspólnoty prawosławne razem przygotowują i prowadzą Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan.

W obecnej dobie nasze miasto jest głęboko poranione z powodu nowych form ubóstwa, takich jak brak pracy, brak poszanowania godności nowo przybyłych imigrantów, czy rosnące nierówności. Nasze Kościoły angażują się w rozwiązywanie tych problemów, korzystając z różnych sposobów, środków i darów.

Młodzi jednak rzucają nam wyzwanie.

Ożywia ich, jak z pewnością doświadczyliście tego na wzgórzu w Taizé, pragnienie wzajemnego spotkania i przeżywania wspólnego czasu braterstwa i modlitwy. Dlatego my, przedstawiciele Kościołów Turynu, zmotywowani przez to ich pragnienie, które jest także pragnieniem naszym i naszych wspólnot kościelnych, ośmielamy się mieć nadzieje, że pod koniec roku 2018, lub przy kolejnej okazji, będziemy mogli powitać młodych ludzi z całego kontynentu na spotkaniu europejskim zorganizowanym przez waszą Wspólnotę w naszym mieście.

Dla młodych ludzi, dla naszych społeczności i Kościołów, byłaby to ważna okazja, by w pełni przeżywać ewangeliczne wartości, zwłaszcza te, na które taki nacisk kładł Brat Roger: radość, prostotę i miłosierdzie.

Z braterskim pozdrowieniem i modlitwą,